Α' ΗΧΟΣ (ΧΕΡΟΥΒΙΚΟ ΨΑΧΟΥ - ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΨΑΡΙΑΝΟΥ)

Από τη σημερινή μετάδοση της Θείας Λειτουργίας στον Ι. Ναό Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου,
το Χερουβικό σε Α' ήχο υπό Κων. Ψάχου (το επονομαζόμενο και Χριστουγεννιάτικο)
και τα Λειτουργικά στον ίδιο ήχο υπό Διονυσίου Ψαριανού.

πλάνα από ERT Sat

ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ 2010 - ΗΧΟΣ Α'

Αποσπάσματα από τη σημερινή Θεία Λειτουργία, Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010, εορτή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

Οι αίνοι και το Δοξαστικό καθώς και το Τρισάγιο σε ήχο α' .

ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ (26 Σεπτεμβρίου)

Πατρὸς παρέστης ἠγαπημένῳ Λόγῳ,
Πάντων μαθητῶν Ἠγαπημένε πλέον.
Πρός γε Θεὸν μετέβη βροντῆς παῖς εἰκάδι ἕκτῃ.

Αρκετοί είχαν την άποψη ότι ο Ιωάννης δεν πέθανε, αλλά μετατέθηκε στην άλλη ζωή, όπως ο Ενώχ και ο Ηλίας. Αφορμή γι' αυτή την άποψη έδωσε το γνωστό ευαγγελικό χωρίο, Ιωάννου κα’ 22. Όμως, ο αμέσως επόμενος στίχος κα' 23 διευκρινίζει τα πράγματα.
Η παράδοση που ασπάσθηκε η Εκκλησία μας είναι η έξης:
Ο Ιωάννης σε βαθειά γεράματα πέθανε στην Έφεσο και τάφηκε έξω απ' αυτή. Αλλά μετά από μερικές ήμερες, όταν οι μαθητές του επισκέφθηκαν τον τάφο, βρήκαν αυτόν κενό.
Η Εκκλησία μας, λοιπόν, δέχεται ότι στον αγαπημένο μαθητή του Κυρίου συνέβη ότι και με την Παναγία μητέρα Του. Δηλαδή, ο Ιωάννης ναι μεν πέθανε και ετάφη, αλλά μετά τρεις ημέρες αναστήθηκε και μετέστη στην αιώνια ζωή, για την οποία ο ίδιος, να τί λέει σχετικά: «Ὁ ἔχων τὸν υἱὸν ἔχει τὴν ζωήν, ὁ μὴ ἔχων τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὴν ζωὴν οὐκ ἔχει» (Α' επιστολή Ιωάννου, ε' 12). Εκείνος, δηλαδή, που είναι ενωμένος μέσω της πίστης με το Χριστό και τον έχει δικό του, έχει την αληθινή και αιώνια ζωή. Εκείνος, όμως, που δεν έχει τον Υιό του Θεού, να έχει υπ’ όψιν του πως δεν έχει και την αληθινή και αιώνια ζωή.

πηγή κειμένου: Ορθόδοξος συναξαριστής

Δείτε εδώ το Δοξαστικό των Αίνων υπο Νικολάου Χρυσοχοΐδου, από παλαιότερη ανάρτηση.

Ὁ Οἶκος

Ὕψη οὐράνια ἐκμανθάνειν, καὶ θαλάσσης τὰ βάθη ἔρευναν, τολμηρὸν ὑπάρχει καὶ ἀκατάληπτον, ὥσπερ οὖν ἄστρα ἑξαριθμῆσαι, καὶ παράλιον ψάμμον οὐκ ἔστιν ὅλως, οὕτως οὔτε τὰ τοῦ Θεολόγου εἰπεῖν ἱκανόν, τοσούτοις αὐτὸν στεφάνοις ὁ Χριστός, ὃν ἠγάπησεν ἔστεψεν! οὗ τῷ στήθει ἀνέπεσε, καὶ ἐν τῷ μυστικῷ δείπνῳ συνειστιάθη, ὡς Θεολόγος καὶ φίλος Χριστοῦ.

φωτό : Ι. Ναός Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου - Freiburg Γερμανίας

ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑΣ - ΑΓΙΑΣ ΘΕΚΛΑΣ (25 Σεπτεμβρίου)

Αγάπην ὁμόνοιαν καί στοργήν, παράσχου συζύγοις καί γονεῦσι Μῆτερ Θεοῦ, καί δίδου πλουσίως, χαράν καί εὐφροσύνην, πιστότη- τα εἰρήνην, Μυρτιδιώτισσα.

από την ακολουθία του Παρακλητικού Κανόνα στην Παναγία των Κυθήρων.

Στις 24 Σεπτεμβρίου - 40 ημέρες μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου - εμφανίστηκε η Παναγία στον βοσκό και του είπε να ψάξει για την εικόνα που είχε έρθει σε εκείνο το μέρος πολλά χρόνια πριν.

Ο βοσκός έπεσε στο έδαφος,γεμάτος δέος,προσευχόμενος προς την Θεοτόκο. Μόλις σηκώθηκε και γύρισε,είδε την εικόνα στα κλαδιά μιας μυρτιάς.Κλαίγοντας από χαρά,έφερε την εικόνα σπίτι του και είπε σε όλους τους φίλους και συγγενείς την ιστορία της ανεύρεσης της εικόνας.

(τα στιχηρά και το Απολυτίκιο της Εορτής της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας σε γραφή Ηλ. Πουγούνια και Δημ. Ρουμελιώτη).

Όταν ξύπνησε την επόμενη ημέρα η εικόνα έλειπε και φοβήθηκε μήπως είχε κλαπεί. Με βαρειά καρδιά γύρισε με τα πρόβατά του στον τόπο της ανεύρεσης,αλλά εκεί είδε πάλι την εικόνα στα κλαδιά της μυρτιάς που την είχε πρωτοβρει.Δοξάζοντας τον Θεό,την πήρε πάλι σπίτι του,αλλά την νύχτα η εικόνα εξαφανίστηκε όπως και την πρώτη φορά.Όταν η εξαφάνιση και επανεμφάνιση της εικόνας συνέβει και τρίτη φορά,κατάλαβε ότι ήταν θέλημα της Μητέρας του Θεού η εικόνα να παραμείνει εκεί που είχε πρωτοβρεθεί. wikipedia

Η ισαπόστολος Θέκλα καταγόταν από το Ικόνιο και ήταν θυγατέρα εθνικής οικογένειας, την δε μητέρα της την έλεγαν Θεόκλεια. Μετεστράφη στην χριστιανική πίστη χάρη στα κηρύγματα του ίδιου του Αποστόλου Παύλου που τα έκανε στην γειτονική οικία του Ονησιφόρου . Είχε ήδη μνηστευθεί κάποιον εθνικό ονόματι Θάμυρη. Όταν αυτός και η μητέρα της Θεοκλεία αντιλήφθηκαν ότι είχε μεταστραφεί στην χριστιανική πίστη, προσπάθησαν να την κάνουν να πάρει πίσω την απόφασή της. Όταν είδαν ότι αυτό ήταν ανώφελο, κατέδωσαν τον Απόστολο Παύλο στον ηγεμόνα Καστίλιο, ο οποίος τελικά αφού τον φυλάκισε, τον απέλασε. Τότε η Θέκλα εγκατέλειψε τον μνηστήρα της και ακολούθησε τον Απόστολο στην Αντιόχεια της Πισιδίας. Πολλές φορές υπέστη μαρτύρια αλλά η πίστη της την έσωσε. Από την Αντιόχεια μετέβη στα Μύρα της Λυκίας για να συναντήσει τον Απόστολο Παύλο και από εκεί στη Σελεύκεια, όπου κατέφυγε στο όρος Καλαμών, όπου και εκοιμήθη εν ειρήνη σε ηλικία ενενήντα ετών.

πηγή : Ορθόδοξος συναξαριστής

ΕΥΤΥΧΙΑ - ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΙ

Κατ αρχήν η ευτυχία είναι κάτι που συμβαίνει από μέσα προς τα έξω και όχι από έξω προς τα μέσα. Θέλω να πω, δεν είναι κάτι που έχει να κάνει με αυτά που κάποιος πετυχαίνει να κάνει, αλλά έχει να κάνει με την εσωτερική ηρεμία που κάποιος έχει στη ζωή του.
Για μένα η ευτυχία κατακτάται συνειδητοποιώντας τι νόημα έχει η ζωή σου. Αυτό σημαίνει γιατί ζεις πραγματικά, τι δραστηριότητες έχεις, η ζωή δεν είναι απλά ένα πέρασμα που συμβαίνει πέρα από την δική μου επιθυμία, αλλά κάτι που έχει να κάνει με τα πράγματα που εγώ κάνω.
Όταν εγώ αισθάνομαι ότι συμπορεύονται ο δρόμος μου με τον σκοπό μου, τότε γαληνεύω.
Και αυτήν την γαλήνη εγώ την αποκαλώ ευτυχία.

δανεισμένο από το π. Λύβιος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ

Οι Αίνοι της Κυριακής μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, και το εωθινό Δοξαστικό, καθώς και τα Λειτουργικά του πλ. Δ' ήχου, σε σύνθεση Κ. Πρίγγου, οπως αποδόθηκαν κατά τη χθεσινή θεία Λειτουργία στον Ι. Ν. Αγ. Διονυσίου του Αρεοπαγίτου.

από τη μετάδοση της ΕΡΤ

ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣ (17 Σεπτεμβρίου 1982)

Μάνος Λοΐζος

1937 – 1982

Κυπριακής καταγωγής μουσικοσυνθέτης, με σπουδαία προσφορά στο έντεχνο λαϊκό τραγούδι.

Ο Εμμανουήλ Λοΐζος γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1937 στο χωριό Άγιοι Βαβατσινιάς της επαρχίας Λάρνακας. Ήταν το μοναδικό παιδί του Ανδρέα Λοΐζου και της Δέσποινας Μανάκη, κόρης γεωπόνου από τη Ρόδο. Η οικογένειά του μετακόμισε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου προς αναζήτηση καλύτερης τύχης, όταν ο Μάνος ήταν επτά ετών.

Με τη μουσική ασχολήθηκε από τα μαθητικά του χρόνια. Γράφτηκε σε τοπικό Ωδείο και άρχισε να μαθαίνει βιολί, αλλά κατέληξε στην κιθάρα. Μετά την αποφοίτησή του από το Αβερώφειο Γυμνάσιο της Αλεξάνδρειας το 1955 ήλθε στην Αθήνα και γράφτηκε αρχικά στη Φαρμακευτική Σχολή και στη συνέχεια στην ΑΣΟΕΕ. Στις αρχές του 1960 ήλθε η μεγάλη στροφή στη ζωή του, όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές του και να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη μουσική.

Για να επιβιώσει κάνει διάφορες δουλειές, από γκαρσόνι σε ταβέρνα μέχρι γραφίστας και διακοσμητής. Το 1962 έρχεται σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα, ο οποίος μεσολαβεί στη «Φίλιπς» για την ηχογράφηση του πρώτου του τραγουδιού. Είναι το «Τραγούδι του δρόμου», ελληνική απόδοση του Νίκου Γκάτσου σ' ένα ποίημα του Λόρκα με ερμηνευτή τον Γιώργο Μούτσιο.

Το Απρίλιο του 1962 έγινε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος στο Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής (ΣΦΕΜ), με στόχο τη στήριξη του έργου του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και την προβολή νέων δημιουργών. Στις τάξεις του συλλόγου θα βρεθούν πολύ γρήγορα ο Χρήστος Λεοντής, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Νότης Μαυρουδής, ο Φώντας Λάδης, ο Μάνος Ελευθερίου και πολλοί άλλοι. Αναλαμβάνει τη διεύθυνση της χορωδίας του συλλόγου και με αυτή συμμετέχει το καλοκαίρι στις παραστάσεις της μουσικής επιθεώρησης του Μίκη Θεοδωράκη «Όμορφη Πόλη» που ανεβαίνει με μεγάλη επιτυχία στο Θέατρο Παρκ.

Τον Μάρτιο του 1965 παντρεύεται τη Μάρω Λήμνου, τη μετέπειτα συγγραφέα παιδικών βιβλίων, γνωστή ως Μάρω Λοΐζου. Ένα χρόνο αργότερα, τον Αύγουστο του 1966, θα γεννηθεί η κόρη τους Μυρτώ. Τα επόμενα χρόνια θα είναι αρκετά δημιουργικά για τον συνθέτη. Γράφει τραγούδια και μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας μπήκε πολλές φορές στο στόχαστρο των αρχών για τις αριστερές πολιτικές του πεποιθήσεις. Μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 συνελήφθη και πέρασε 10 μέρες στα κρατητήρια στης Ασφάλειας. Μέσα στο ξέφρενο κλίμα της μεταπολίτευσης συμμετέχει στις μεγάλες λαϊκές συναυλίες της εποχής και στο τέλος του 1974 κυκλοφορεί το δίσκο «Τα Τραγούδια του Δρόμου», με όλα εκείνα τα τραγούδια του που είτε είχαν απαγορευτεί τα προηγούμενα χρόνια, είτε δεν τους είχε επιτραπεί η ηχογράφηση από τη λογοκρισία της επταετίας. Την τριετία 1974 - 1977 υπήρξε ένας από τους βασικούς εκφραστές του πολιτικού τραγουδιού. Το 1978 αναλαμβάνει την προεδρία της Ένωσης Μουσικοσυνθετών Ελλάδας και πρωτοστατεί στη δημιουργία φορέα είσπραξης των πνευματικών δικαιωμάτων. Τον ίδιο χρόνο παντρεύεται σε δεύτερο γάμο την ηθοποιό Δώρα Σιτζάνη.

Στην εικοσαετή μουσική του διαδρομή έγραψε μερικά από τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια, συνεργαζόμενος με τους στιχουργούς Γιάννη Νεγρεπόντη, Φώντα Λάδη, Μανώλη Ραούλη, Δημήτρη Χριστοδούλου και Λευτέρη Παπαδόπουλο, με τον οποίο γνωρίστηκε το 1965 και έγιναν αχώριστοι φίλοι. Τα τραγούδια του, γεμάτα λυρισμό και τρυφερότητα, ερμήνευσαν μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, όπως ο Γιάννης Καλατζής, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Χάρις Αλεξίου, ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο Γιάννης Πάριος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Στέλιος Καζαντζίδης και η Δήμητρα Γαλάνη.

Ο Μάνος Λοΐζος έφυγε νωρίς από τη ζωή στις 17 Σεπτεμβρίου 1982. Άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Μόσχας, χτυπημένος από την επάρατη νόσο.

πηγή: san simera

ΑΓΙΑΣ ΘΕΚΛΗΣ ( 25 Σεπτεμβρίου)

Γεννήθηκε από ειδωλολατρική οικογένεια στο Ικόνιο.
Μνηστεύθηκε με κάποιο νέο, το Θάμυρη, με τον οποίο έμελλε να συζευχθεί. Εν τω μεταξύ ήλθε στο Ικόνιο ο Απόστολος Παύλος και κήρυττε το λόγο του Θεού στο σπίτι ενός ευσεβή άνδρα, του Ονησιφόρου, μετέπειτα αποστόλου (+ 7 Σεπτεμβρίου).
Η συνεχής προσέλευση στο θείο κήρυγμα προσείλκυσε την προσοχή της Θέκλας. Και κάποια νύκτα, μέσα στο ακροαζόμενο πλήθος ήταν και αυτή. Τα λόγια που άκουσε την τράβηξαν τόσο πολύ, ώστε την έκαναν να επανέλθει πολλές φορές να ακούσει τον Απ. Παύλο. Αυτό, όμως, όταν το έμαθαν η μητέρα της και ο μνηστήρας της, προκειμένου να την επαναφέρουν στην ειδωλολατρία συκοφάντησαν τον Απ. Παύλο, με αποτέλεσμα ο ηγεμών Καστίλλιος να τον φυλακίσει και στη συνέχεια να τον διώξει από την πόλη. Αλλά η Θέκλα είχε πάρει την απόφαση να δοθεί ολοκληρωτικά στη διακονία του Ευαγγελίου.
Συγγενείς και πρώην φίλοι της την πολέμησαν ανελέητα. Αυτή όμως, είχε στη θύμηση της τα λόγια του διδασκάλου της Απ. Παύλου: "Θύρα μοι ανέωγε μεγάλη και ενεργής, και αντικείμενοι πολλοί". Μου ανοίχτηκε, δηλαδή, πόρτα μεγάλη, για καρποφόρα Ιεραποστολική δράση. Και γι' αυτό, λόγω του φθόνου που έχει ο σατανάς για κάθε καλό, πολλοί και τώρα παρουσιάζονται ενάντιοι και πολέμιοι.
Τελικά η Θέκλα στην πορεία της Ιεραποστολικής της δράσης πέρασε πολλά μαρτύρια, από τα όποια, όμως, με θαυματουργικό τρόπο βγήκε άθικτη.
Πέθανε 90 χρονών σε κάποιο όρος της Σελεύκειας.

πηγή: Άγιοι και Εκκλησία

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΣΤΑΥΡΟΥ....

12 χρονια πριν τέτοια ώρα έφευγε απο κοντά μας ο μυθικός Σπυρίδων Περιστερης...
Ο απόλυτος καλλιτέχνης του αναλογίου.

Η αργή Δοξολογία σε ήχο τέταρτο (άγια) που ψάλλεται κατα την εορτή του Σταυρού.
" Εις μνημόσυνον αιώνιον..." , στη μνήμη του Σπύρου Περιστέρη.

ευχαριστούμε θερμά τον φίλο του ιστολογίου μας G.S. ο οποίος μας απέστειλε, επι τούτου, του υλικό.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)

ο Εσταυρωμένος - Άγιο Βήμα Ι.Ν. Αγ. Θεοδώρου του Τήρωνος - Ρώμη

Τα εσπέρια καθώς και το Δοξαστικό της Εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου) σε μελοποίηση Νικολ. Χρυσοχοΐδου, κατά μίμηση των προλόγων των Πρωτοψαλτών της του Χ. Μ. Εκκλησίας Πέτρου του Βυζαντίου & Ιωάννου του Νεοχωρίτου.
(σε γραφή Αναστ. Λουκίδη, δεκαετίας '60 ).

Οι Καταβασίες της Εορτής - Σταυρόν χαράξας - συμπεριλαμβανομένης της Θ' ωδής και σε αργό μέλος.

( αρχείο σε μορφή .pdf )

ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Τα ιδιόμελα των Εσπερίων εις το Γενέσιον της Θεοτόκου.


Επιπλέον, Το Δοξαστικό του Εσπερινού και των Αίνων σε μελοποίηση Νικ. Χρυσοχοϊδου, όπως ψάλλεται στη Μητρόπολη καί το Αργό Κεκραγάριο σε ήχο πλ. Β', υπό Νικολάου Χρυσοχοιδου.

ΗΧΟΣ ΠΛ. Β'

Το Χερουβικό και τα Λειτουργικά του πλ. Β' ήχου, όπως ψάλλονται στη Μητρόπολη. Αποσπάσματα από τη Θεία Λειτουργία της Κυριακής 5 Σεπτεμβρίου 2010, στον Ι. Ν. Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου.

από τη μετάδοση της ΕΡΤ