Ξημερώνει σε λίγο Αγ Σπυρίδωνος.Και όλο το Είναι μας μεταφέρεται στην Ροδοδάφνη του Αιγίου.Εκεί που ο Δάσκαλος τιμούσε τον Αγιο και την πατρίδα του ψάλλοντας στον πανηγυρίζοντα ναό..11 χρόνια απο τότε που έφυγε ένας αυθεντικός άνθρωπος,ένας χριστιανός πραγματικός,ένας μοναδικός καλλιτέχνης.Ηταν εκείνος που με τα χαρίσματα του αποτελούσε μια πραγματική όαση στην μιζέρια της σύγχρονης ελληνικής θρησκευτικής πραγματικότητας.Ηταν αυτός που δίδαξε με ανεπανάληπτο τρόπο σε όλους τους έλληνες και οχι μόνο το πως το ιερό γίνεται πάθος ,πώς η παράδοση πρόκληση για το καινούργιο,πώς το μόνιμο αναπάντεχο.Τα τρία παραπάνω στοιχεία που αναφέρω φίλοι μου αποτέλουν βασικά συστατικά του έργου του στην Μητρόπολη Αθηνών.Και οι σοβαροί μελετητές της σχολής που δημιούργησε μπορούν να καταλάβουν πολύ καλά τι σημαίνουν και πώς διακρίνονται στο έργο του...
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ ΔΑΣΚΑΛΕ
