Η Κυριακή τοῦ Παραλύτου ἀντλεῖ τό θέμα της ἀπό τήν εὐαγγελική περικοπή, πού ἀναγινώσκεται στήν θεία λειτουργία. Αὐτή περιλαμβάνει τήν διήγησι τῆς ἰάσεως τοῦ παραλυτικοῦ στήν Προβατική κολυμβήθρα, τήν Βηθεσδά, στά Ἱεροσόλυμα (Ἰω. 5, 1-15). Τό δράμα τοῦ ἐπί 38 ἔτη παραλύτου συγκινεῖ τόν Κύριο καί τόν θεραπεύει. Ὁ Χριστός παρουσιάζεται σάν ἰατρός ψυχῶν καί σωμάτων. Τόν παράλυτο δέν τόν θεραπεύει ἡ κολυμβήθρα, ἀλλά ὁ πανσθενουργός λόγος τοῦ Κυρίου. Τό περιστατικό αὐτό ἀποτελεῖ καί τό ἀντικείμενο τῶν ὕμνων τῆς ἡμέρας, ὅπως τοῦ δοξαστικοῦ τοῦ ἑσπερινοῦ:
«Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα
ἐπί τῇ Προβατικῇ κολυμβήθρᾳ
τῇ λεγομένῃ κατά Ἰουδαίους Βηθεσδά,
πέντε στοάς ἐχούσῃ.
Ἐν ταύταις γάρ κατέκειτο
πλῆθος ἀσθενούντων.
Ἄγγελος γάρ τοῦ Θεοῦ κατά καιρόν
ἐπιφοιτῶν διετάραττεν αὐτήν
καί ρῶσιν ἐχαρίζετο
τοῖς προσιοῦσιν ἐν πίστει.
Καί ἰδών ὁ Κύριος χρονιοῦντα ἄνθρωπον,
λέγει πρός αὐτόν·
Θέλεις ὑγιής γενέσθαι;
Ὁ ἀσθενῶν ἀπεκρίνατο.
Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω,
ἵνα, ὅταν ταραχθῇ τό ὕδωρ,
βάλῃ με εἰς τήν κολυμβήθραν.
Ἰατροῖς κατηνάλωσα τόν ἅπαντά μου βίον
καί ἐλέους τυχεῖν οὐκ ἠξιώθην.
Ἀλλ᾽ ὁ ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων
λέγει πρός αὐτόν·
Ἆρον σου τόν κράββατον καί περιπάτει,
κηρύττων μου τήν δύναμιν
καί τό μέγα ἔλεος ἐν τοῖς πέρασιν».
Ακούστε το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής του Παραλύτου,από τον Σπύρο Περιστέρη, από ηχογράφηση του 1964 στη Μητρόπολη Αθηνών.
Για μένα, τον ταλαίπωρο, που,
όποιο επάγγελμα και να κάνω,
διαλέγω να αισχροκερδίσω για να χω
την πολυπόθητη - για παράδειγμα - πισίνα
(με όλα της τα έξοδα και έγνοιες),
να μπαίνω να χαλαρώνω,
Για μένα,
Άγγελέ μου, πότε θα κατέβεις να αναταράξεις τα νερά
των παράλυτων σκέψεών μου;
Πότε θα ρθεις να με επαναφέρεις στη μόνιμη χαλάρωση,
πλούτο, ηρεμία και δύναμη που μου δίνει η επαφή
με μια ήσυχη συνείδηση,
με «φυσικές», κατάδικές μου επιθυμίες ;
Πότε θα αποφασίσω να απαλλαγώ από την παραλυσία μου,
και σαν τον παραλυτικό του Ευαγγελίου να κράξω
«θέλω υγιής γενέσθαι;»
