| Σπυρόπουλος Χριστοφόρος-Χρήστος Διευθυντής Ορχήστρας, Νομικός, Καθηγητής Μουσικής, Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου (Ειδικευμένος στην Εξωτερική Πολιτική) Τόπος γέννησης:Τα Μουρλά(σημερινή Ροδοδάφνη Αιγιαλείας),Νομός Αχαΐας, 11.12.1937 . Τα παιδιά του: Γεωργία Μεϊντανά Χρυσάνθη (η πρεσβύτερη) (1964 εις Νέα Υόρκη), (Καθηγήτρια Μουσικής, Σολίστ Βιολιού της Φιλαρμονικής Ορχήστρας στη Νέα Υόρκη, Ηθοποιός), Χρυσάνθη (η νεότερη), (1971 εις Νέα Υόρκη), (Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Columbia στα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και στη Φυσική, Επιστημονική ερευνήτρια στη NASA και στην «Β.P.» στο Χιούστον του Τέξας) Παναγιώτα (1973 εις Νέα Υόρκη), (Δασκάλα Κλασικού Μπαλέτου, Οικονομολόγος, στην Atlanta Georgia) Ζαφείρης (1975 εις Νέα Υόρκη), (Εφαρμοσμένα Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Μάγειστρος του Πανεπιστημίου του Σικάγο στη Στατιστική, Manager στα Κεντρικά της Τράπεζας Citibank στην Αθήνα) . Ο πατέρας του Ζαφείρης Σπυρόπουλος, Ήρωας του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. «Τραυματιστείς βαρέως κατά την διάρκειαν της μάχης την από 30.11.1940 έως την 05.12.1940 του 6ου Συντάγματος Πεζικού έχων το πρόσταγμα του 2ου Λόχου Πολυβόλων. Είς την διάρκειαν αυτής της επιχειρήσεως του Συντάγματος επεδείξατο παραδειγματικήν ευστοχίαν και περιφρόνησιν προς τον κίνδυνον, παρασείροντας την ομάδα του αυτοβούλως και αυτοπροσώπως, αντικαθιστώντας τους τραυματιζομένους και φονευμένους σκοπευτάς δια παραδειγματικής προθυμίας και ευψυχίας, συνδέοντας τα τμήματα, μεταβιβάζον διαταγάς και αναφοράς κατά την διάρκειαν της μάχης, διερχόμενος φραγμούς πυρός πυροβολικού και αυτομάτων όπλων με πρωφανή κίνδυνον της ζωής του. Παρακαλώ αυτό το απόσπασμα της διαταγής μου να λάβει την ευρείαν δηλοποίησιν και την από εκκλησίαις ανάγνωσιν του κειμένου. Τ.Τ.912 τη 28.02.1941. Γ.Μπάκος Υποστράτηγος». Ο παππούς του Αριστείδης Σπυρόπουλος, Ήρωας Μακεδονομάχος, έπεσε υπέρ πατρίδος το 1912 και από την πλευρά της μητέρας του Χρυσάνθης Δημητρίου, Δημήτριος Περιστέρης, αμφότεροι επιστήμονες και σημαντικοί μουσικοδιδάσκαλοι, ερευνητές των Δημωδών Ελληνικών Ασμάτων, ως και της Θείας Τέχνης και Επιστήμης της Βυζαντινής Μουσικής που έζησαν στα τέλη του 19ου αιώνα με αρχές του 20ου. Ήταν επιστήθιοι φίλοι των: του Ελ. Βενιζέλου, του Άγγ. Σικελιανού, και της Αμερικανίδος συζύγου του Εύας Πάλμερ, του Αμερικανού μεγιστάνος Ιωάν. Ροκφέλλερ, του διασδήμου Άγγλου Ιατρού και Ερευνητού Αλ. Φλέμινγκ, εφευρέτου της κοσμοσωτηρίου Πενικιλλίνης, του επίσης Ιατρού Αλ. Σβάιτσερ, του Μητροπολίτου Πενταπόλεως του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας Νεκταρίου Κεφαλά (σημερινού Αγίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας και Πίστεως) κ.α. Ο Σπυρίδων Περιστέρης, θείος του, ήταν διάσημος Μουσικολόγος, Λαογράφος και Πανεπιστημιακός καθηγητής. Υπήρξε και Πρωτοψάλτης, Διευθυντής επί 50 συναπτά έτη του Βυζαντινού Χορού της Μητροπόλεως των Αθηνών Ε. Πήγε δημοτικό σχολείο στην Ροδοδάφνη Αιγίου και μια σχολική χρονιά στο Γυμνάσιο του Αιγίου. Φοίτησε στην Εκκλησιαστική Σχολή Κορίνθου (1952-53) και τα επόμενα έτη της ακαδημαϊκής του μορφώσεως σε Νυχτερινό Γυμνάσιο των Αθηνών, εργαζόμενος την ημέρα για την βιοπόρησή του. Τα έτη 1953 έως και 1957 σπούδασε Βυζαντινή και Ευρωπαϊκή Μουσική στα Ωδεία Αθηνών και Εθνικό με τους διάσημους καθηγητές Ιωάν. Μαργαζιώτη, Νικ. Παπά, Θεόδ. Βαβαγιάννη, Σπ. Καψάσκη, Μιχ. Βούρτση και τον μεγάλο Έλληνα Ακαδημαϊκό Μαν. Καλομοίρη (Φούγκα, Αντίστηξη και Σύνθεση παίρνοντας δίπλωμα το 1961). Ενεγγράφη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών σπουδάζοντας Θεολογία και Φιλοσοφία και εν συνεχεία στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης - Αυστρία, σπουδάζοντας τη Νομική Επιστήμη. Το 1957 υπηρέτησε ως έφεδρος στην Ελληνική Βασιλική Αεροπορία, μετεπήδησε στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ και στη συνέχεια εκπαιδεύτη ως χειριστής αεροσκαφών στη σχολή της RAF στην Αγγλία. Το 1962 πήγε στη Βιέννη, όπου παράλληλα με τις σπουδές του εις τη Νομική εσπούδασε Σύνθεση, Ενορχήστρωση και Διεύθυνση Συμφωνικής Ορχήστρας στην Ακαδημία Μουσικής και της Αποδόσεως της Τέχνης εις στη Βιέννη με το διάσημο καθηγητή Hans Swarowsky από τη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας. Στη συνέχεια μετέβη στην Ιταλία, όπου μετεκπαιδεύτη στη Ακαδημία της Santa Cecilia στη Ρώμη για το Ιταλικό ρεπερτόριο Όπερας με τους διάσημους καθηγητές και μαέστρους Antonino Votto και Tulio Serafin. Από την ηλικία των 5 ετών έψελνε στις εκκλησίες. Ως αρχιμουσικός διηύθυνε μεγάλες και παγκοσμίου φήμης Ορχήστρες όπως τις Συμφωνικές Ορχήστρες της Βιέννης, Ζάλτσμπουργκ, της Μόσχας, του Βερολίνου, του Παρισιού, του Σικάγο, του Λος Άντζελες, του Σίδνεϋ, διεύθυνοντας έργα και στις Όπερες Metr Opera της Νέας Υόρκης, Grand Theatre της Γενεύης και αλλού. Κατά καιρούς έλαβε επαίνους και ευνοϊκές κρίσεις από κολοσσούς της παγκόσμιας μουσικής όπως: Ing. Strawinsky, Br. Walter, L. Bernstain, Herb. F. Karajian, Milt. Cross μουσικοκριτικού των TIMES και του WQXR της Νέας Υόρκης κ.ά. Παράλληλα και περιοδικά από το 1962 εδίδαξε ανώτερα θεωρητικά της μουσικής σαν Καθηγητής στο Ωρφείο Ωδείο και στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Το 1963 εξελέγη από το Ανώτατο Εκπαιδευτικό Συμβούλιο της Ελληνικής Αρχιεπισκοπής Β. και Ν. Αμερικής Διευθυντής της Παιδείας στα Ελληνοαμερικανικά Σχολεία, διδάξας και ως Καθηγητής στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Αρχιεπισκοπής, όπως: στο Ελληνικό Κολλέγιο, στην Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου στη Νέα Υόρκη και στη Θεολογική Σχολή του Τίμιου Σταυρού στη Βοστώνη. Εδίδαξε Διεθνές Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Worcester, Mas. Το 1971 υπηρέτησε ως Ειδικός Σύμβουλος στην Εξωτερική Πολιτική του 37ου Προέδρου των ΗΠΑ Richard M. NIXON αναλαμβάνοντας και τα θέματα ασφαλείας ως Επιθεωρητής FAA στο Υπουργείο Συγκοινωνιών. Όταν το 1967 διεφώνησε πάνω σε νευραλγικά θέματα παιδείας και μάλιστα στην υπεράσπιση της συνεχίσεως της διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας στα Ελληνοαμερικανικά Σχολεία και το άκουσμα της Ελληνικής Γλώσσας εις στις Ελληνοορθόδοξες Εκκλησίες της Αμερικής με τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο Κουκούζη, παραιτήθη και εργάστηκε ως πιλότος στις Αμερικανικές αεροπορικές εταιρείες «BRANIFF INTL» και «TWA», ενώ υπήρξε ταυτόχρονα και ιδιοκτήτης δύο κεντρικών διασήμων εστιατορίων στο Manhattan, NY. Το 1973 εψιφήσθη ως Πρόεδρος του Διεθνούς Οργανισμού Μουσικών Αμερικής (Local 802) στη Νέα Υόρκη. Το 1972 πήρε την αντιπροσωπεία των αυτοκινήτων Lίncoln και Mercury από τον μεγαλοβιομήχανο FORD στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Κατά τα έτη 1987-89 ανέλαβε Marketing Advisor της εταιρείας «ARAMCO» στη Σαουδική Αραβία και Νιγηρία. Επιστρέψας εις στις ΗΠΑ το 1989 εδίδαξε ως καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο (Worcester, MAS), έχοντας αναλάβει και Marketing Advisor της Ολυμπιακής Αεροπορικής Εταιρείας στη Βοστώνη. Έχει δημοσιεύσει βιβλία εις την Αγγλική Γλώσσα όπως το 1975 «The philosophical appraoch of Leaderchip, Leaders Toward Government, Organizations and Business Establishment» και το 1976 «Sociological Approach to an Interpretation of Religious Phenomena» κ.α. Έχουν δημοσιευτεί επίσης επιστημονικές του συνεντεύξεις σε διεθνή περιοδικά και εφημερίδες. Το 1970 πήρε το Βραβείο Ασφαλείας Πτήσεων της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας των Η.Π.Α. και την ίδια χρονιά έλαβε το Μετάλλιο της Τιμής από την Opera Society της Βιέννης με τον τίτλο του μεγάλου Μουσικού και Μαέστρου για τα 200 χρόνια από την γέννηση του Μπετόβεν. Τιμήθηκε με Αριστείο από την Κυβέρνηση των Η.Π.Α. για τα 200 χρόνια ανεξαρτησίας της χώρας το 1976. Έχει λάβει τιμητική διάκριση το 1995 από το Πανελλήνιο Σύλλογο Ελλήνων Λογοτεχνών για τους αγώνες του υπέρ των Γραμμάτων και της Τέχνης. Επίσης έχει τιμηθεί από την Ελληνοαμερικανική Οργάνωση AHEPA στην Νέα Υόρκη. Το 2005 στο Cambridge της Αγγλίας του έγιναν δύο διεθνείς τιμητικές διακρίσεις: πρώτον, τον ανεκήρυξαν ως έναν από τους 2.000 επιφανείς και εξαιρέτους επιστήμονες για τον 21ο αιώνα και δεύτερον, ως τον διεθνή μουσικό για το 2005 και το 2006 από τις Η.Π.Α. το Αμερικανικό Μετάλλιο της Τιμής και το διεθνές βραβείο Ειρήνης από το Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο |
Ειναι απίστευτος
