Τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, τον «εν γεννητοίς γυναικών μείζονα» τον μεγαλύτερο σε αξία από όλους τους άλλους προφήτες, γέννησε η ηλικιωμένη και στείρα Ελισάβετ. Αξιοθαύμαστη φάνηκε και η όγδοη ημέρα της περιτομής, στα ονομαστήρια του παιδιού. Ο πατέρας του που τον ρωτούσαν με νεύματα, διότι δεν μπορούσε να μιλήσει, ζήτησε πινακίδιο και έγραψε, «Ιωάννης εστι το όνομα αυτού».Και αμέσως λύθηκε η γλώσσα του από τον εννεάμηνο δεσμό και φωτισμένος από το Πνεύμα το Άγιο άρχισε να ψάλλει τη β’ Ωδή της Νέας Διαθήκης δοξάζοντας το Θεό του Ισραήλ, ο οποίος πραγματοποίησε τις υποσχέσεις του, επισκέφτηκε και εξαπέστειλε το φως το σωτήριο «τοις εν σκότει και σκιά θανάτου καθημένοις».
Και προς το νεογέννητο παιδί του, αποκαλύπτει την προφητική αποστολή του λέγοντας: «Και συ, παιδίον, προφήτης υψίστου κληθήση, προπορεύση γαρ προ προσώπου Κυρίου ετοιμάσαι οδούς αυτού». Ο μικρός Ιωάννης, του οποίου το όνομα είναι συνώνυμο της χαράς και των θείων χαρισμάτων, μεγάλωνε και «εκραταιούτο πνεύματι και ην εν ταιςερήμοις» (έτσι διέφυγε τη σφαγή του Ηρώδη).
Ο Τίμιος Πρόδρομος είναι ο «άγγελος», δηλαδή ο «αγγελιοφόρος», ο οποίος στάλθηκε για να προετοιμάσει το δρόμο του Κυρίου. Κι άλλοι προφήτες μίλησαν για τον Μεσσία. Ο Τίμιος Πρόδρομος όμως είναι ο τελευταίος, ο μεγαλύτερος και σεβασμιότερος. Όπως λέει ο άγιος Κύριλλος ο Ιεροσολύμων «ο μέγιστος μεν εν προφήταις, αρχηγός δε της καινής διαθήκης, και τρόπον τινά συνάπτων αμφοτέρας εν αυτώ τας διαθήκας, παλαιά τε και καινήν» Δεν κήρυξε απλώς το Χριστό, αξιώθηκε να τον δείξει στα πλήθη, να Τον βαπτίσει και να Τον κηρύξει στον κόσμο των νεκρών. Τέλος, υπερασπίζοντας το νόμο του Κυρίου και την αλήθεια του έχυσε ακόμα και το αίμα του.
Η θέση του Τιμίου Προδρόμου στην Εκκλησία είναι τιμητική. Στις δεήσεις και τις προσευχές της αναφέρεται μετά τη Μητέρα του Κυρίου. Η Εκκλησία έχει αφιερωμένη μια μέρα της εβδομάδας, την Τρίτη, εξολοκλήρου σ’ αυτόν. Η εορτή του Ιωάννου του Προδρόμου στις 7 Ιανουαρίου, για τον οποίο ο Κύριος είπε ότι κανείς άνθρωπος δε στάθηκε μεγαλύτερός του, καθιερώθηκε τον 5ομ.Χ. αιώνα. Η σύλληψή του εορτάζεται στις 23 Σεπτεμβρίου, έξι μήνες πριν από τον Ευαγγελισμό, η γέννησή του στις 24 Ιουνίου, έξι μήνες πριν από τα Χριστούγεννα και η μνήμη του θανάτου του στις 29 Αυγούστου.
με τη βοήθεια του AgionOros.net