ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Γεννήθηκε το 251 στην Ανω Αίγυπτο από γονείς χριστιανούς, πού κατείχαν μεγάλη περιουσία. Από την παιδική του ηλικία ό Αντώνιος έδειχνε με όλη του τη διαγωγή έκτακτη ανθρώπινη ύπαρξη. 

Σέ ηλικία 18-20 χρόνων, χάνει τους δύο γονείς του και δοκιμάζει πολύ θλίψη και οδύνη. Ομως, συνέρχεται γρήγορα και συγκεντρώνει όλη την προσοχή του στη θεία θεωρία και στη φροντίδα της μικρής του αδελφής. Το βέλος του θείου έρωτα δεν αργεί να χτυπήσει την καρδιά του Αντωνίου.

Καθώς μια Κυριακή άκουγε από το Ευαγγέλιο την περικοπή σχετικά με τον πλούσιο νεανίσκο, στον όποίο ό Κύριος μας είπε: "Αν θέλεις να γίνεις τέλειος, πήγαινε, πώλησε τα υπάρχοντα σου και μοίρασε τα στους φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό. Και έλα να με ακολουθήσεις", τόση εντύπωση του δημιούργησε, πού την εξέλαβε αμέσως σαν θεία υπόδειξη και πρόσκληση. Άφοϋ πρώτα τακτοποίησε τη μικρότερη αδελφή του, έπειτα μοίρασε στους φτωχότερους οικογενειάρχες όλη τη μεγάλη πατρική του περιουσία και αναχώρησε στην έρημο για μεγαλύτερη πνευματική και ηθική τελειότητα. Πράγματι, ό αγώνας του μέσα στην έρημο αποδίδει πλούσιους πνευματικούς καρπούς. Γίνεται ό ασκητής των ασκητών και άπ' όλα τα μήκη και πλάτη της χριστιανικής γης έρχονται να τον ακούσουν και να τον συμβουλευθούν. Μεταξύ αυτών και δύο πολύφωτοι αστέρες της Εκκλησίας μας, ό Μ. Βασίλειος και ό Μ. Αθανάσιος. Σέ ηλικία περίπου 105 χρόνων, ό Μέγας Αντώνιος παραδίδει προς το Θεό την ψυχή του.

Ο Μέγας Αντώνιος, ο αρχηγός του μοναχικού βίου, γεννήθηκε στην Αίγυπτο το 251 μ.Χ. (ή το 264). Σαν παιδί ο Αντώνιος παρουσίασε πλούσια εσωτερικά χαρίσματα. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς και πλούσιοι χριστιανοί. Δυστυχώς, όταν ο Αντώνιος ήταν 20 περίπου ετών, οι γονείς του πέθαναν, αφήνοντας ορφανούς αυτόν και την μικρότερη αδερφή του. Ο Άγιος Αντώνιος ανέλαβε έτσι την επιμέλεια της αδερφής του χωρίς όμως – παρά την μεγάλη λύπη του – να σταματήσει στιγμή να ασχολείται με την Αγία Γραφή και τον Θεό.
Έτσι όταν άκουσε την ευαγγελική φωνή «Ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι» (Ματθ. 19:21), την έκανε αμέσως πράξη. Μοίρασε όλα του τα υπάρχοντα και την γονική του περιουσία στους φτωχούς, εγκατέλειψε την τύρβη του κόσμου και αναχώρησε στην έρημο έχοντας αφήσει την αδερφή του στις φροντίδες ενός παρθεναγωγείου με ενάρετες γυναίκες. Επί είκοσι χρόνια αντιμετώπισε απίστευτους πειρασμούς. Νύχτα και ημέρα έκανε ασκητικούς αγώνες με τους οποίους νέκρωσε τα σκιρτήματα των παθών, έφτασε στον βαθμό της απάθειας, υπερβαίνοντας τα όρια της ανθρώπινης φύσης. Οι ενάρετες πράξεις του έγιναν γνωστές και έφεραν πλήθος μιμητών, ώστε η έρημος μεταμορφώθηκε σε πόλη. Σ’ αυτήν την «πόλη» ο Μέγας Αντώνιος ήταν ο νομοθέτης και ιδρυτής του μοναχικού βίου. Στην έρημο γνώρισαν τον Άγιο Αντώνιο, ο Μέγας Βασίλειος και ο Μέγας Αθανάσιος. Ο Μέγας Αθανάσιος, μάλιστα, έγραψε τον βίο του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου.

 

 

 Αλλά και οι πιστοί που δεν ήταν στην έρημο απόλαυσαν τους καρπούς της αρετής του Μεγάλου Αντωνίου. Όταν ο Μαξιμίνος το 312 έκανε διωγμό κατά των Χριστιανών και θανάτωσε πολλούς, ο Μέγας Αντώνιος πήγε και βοήθησε και παρηγόρησε τους πιστούς. Όταν η Εκκλησία ταρασσόταν από τους Αρειανούς, ο Μέγας Αντώνιος κατέβηκε με ζήλο στην Αλεξάνδρεια το 335 μ.Χ. και αγωνίστηκε για την Ορθοδοξία. Κατάφερε μάλιστα με την χάρη που είχαν οι λόγοι του να επαναφέρει πολλούς απίστους στην Ορθοδοξία.
Ζώντας έτσι, έγινε πρότυπο αρετής και κανόνας των μοναζόντων. Παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο στις 17 Ιανουαρίου 356 μ.Χ. σε ηλικία 105 ετών. Η ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία εορτάζει την μνήμη του Αγίου Αντωνίου στις 17 Ιανουαρίου. 

πηγή κειμένου: pame.gr