Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΗ
Τα λεπτά, οι
ώρες, οι ημέρες και οι νύχτες για τον Γιάννη Παρασκευαΐδη δεν περνούν
εύκολα. Μια ζωή ολόκληρη ήταν στο πλευρό του. Οταν μάλιστα οι πύρινοι
λόγοι του Χριστόδουλου ξεσήκωναν τα πλήθη, ο Γιάννης Παρασκευαΐδης ήταν
εκεί δίπλα του: «Ο Χριστόδουλος πάντα ήταν πνεύμα ανήσυχο. Από μικρό
παιδί αποζητούσε κάτι περισσότερο από αυτό που ήθελαν τα άλλα παιδιά της
Εκκλησίας. Αγαπούσε τη μόρφωση. Διάβαζε συνεχώς για την Ελλάδα, για τη
θρησκεία, για το γένος μας. Επειτα, γράφτηκε στην εκκλησιαστική χορωδία
με τον Σπύρο Περιστέρη. Κατόπιν, πήγε στο ωδείο και έμαθε τους ύμνους.
Οι γονείς μας υπήρξαν δύο φορές πρόσφυγες. Μία από τη Μικρά Ασία και άλλη μία από την Ξάνθη. Ο πατέρας μας ήταν έμπορος, πανέξυπνος άνθρωπος, και εκεί πάνω είχε εθνική δράση, οπότε ήταν δύσκολο να ζήσουμε. Το 1941 λοιπόν, κατεβήκαμε στην Αθήνα, αρχικά στο Χαλάνδρι και μετά μετακομίσαμε στην Κυψέλη, που ήταν και ο θείος μας. Το 1945, όταν ανέβηκε ξανά στην Ξάνθη για να δει την περιουσία μας, είχαν καταστρέψει τα πάντα. Ετσι, μείναμε μόνιμα στην Αθήνα.
απόσπασμα από την συνέντευξη του αδελφού τού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, κ. Γιάννη Παρασκευαΐδη στην εφημερίδα Εσπρεσσο, με τίτλο:
