Ολοένα σφύριζε
ο αέρας κι ολοένα
σκοτείνιαζε κι ολοένα έφτανε
η
μακρινή φωνή στ' αυτιά μου: «μια ζωή ολόκληρη...» «μια ζωή ολό-
κληρη...»
μακρινή φωνή στ' αυτιά μου: «μια ζωή ολόκληρη...» «μια ζωή ολό-
κληρη...»
Στον
αντικρινό τοίχο οι σκιές των δέντρων
παίζανε κινηματογράφο.
από το "Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου" - Οδ. Ελύτης