Μόλις σήμερα βρήκα το θάρρος και
ξεσκέπασα το κηπάκι σαν φέρετρο. Με πήραν κατάμουτρα
οι μυρωδιές, λεμόνι,
γαρίφαλο.
Ύστερα παραμέρισα τα χρόνια, τα φρέσκα
πέταλα και να: η μητέρα μου, μ'
ένα μεγάλο άσπρο καπέλο και το παλιό χρυσό ρολόι της κρεμασμένο στο στήθος.
Θλιμμένη και προσεκτική. Πρόσεχε κάτι
ακριβώς πίσω από μένα.
Δεν πρόφτασα να γυρίσω να δω, γιατί
λιποθύμησα.
από το "Ημερολόγιο ενός αθέατου Απρίλη" - Οδ. Ελύτη