Ο Χρήστος Χατζηνικολάου (γένν. Σκουραΐτικα Σάμου 1935 +2010) ήταν εκλεκτός πρωτοψάλτης, μουσικοδιδάσκαλος, χοράρχης και γενικά σύγχρονη προσωπικότητα της βυζαντινής μουσικης με ποικίλη μουσική δραστηριότητα και εθνωφελέστατο έργο. Διδάχτηκε την ψαλτική τέχνη σε μικρή ηλικία από τον Εμμανουήλ Βαμβουδάκη και αργότερα (όταν σπούδαζε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο) μαθήτευσε στο Εθνικό Ωδείο και πήρε πτυχίο βυζ. μουσικής, δίπλωμα μουσ/δασκάλου και πτυχίο ωδικής (όλα με Άριστα). Είναι πρωτοψάλτης στην Αγία Παρασκευή Αττικής, όπου έχει οργανώσει και διευθύνει Ανδρική και Μικτή Βυζ. Χορωδία (προηγουμένως, διετέλεσε πρωτοψάλτης σε πολλούς άλλους ναούς της πρωτεύουσας, όπως: στον Προφήτη Ηλία Παγκρατίου, στην Κοίμηση Θεοτόκου Νέου Κόσμου). Είναι επίσης καθηγητής βυζ. μουσικής στο Εθνικό Ωδείο από το 1975, καθηγητής μουσικής στη Μέση Εκπαίδευση (δ/ντής Γυμνασίου), καθηγητής στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία Αθηνών και καλλιτεχνικός δ/ντής στη Σχολή Βυζ. Εκκλ. Μουσικής της Μητρόπολης Χίου. Μέλος της Επιτροπής Αρχιεπισκοπής Αθηνών για την ακρόαση των ιεροψαλτών και πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Ιεροψαλτών "Ρωμανός ο Μελωδός και Ιωάννης ο Δαμασκηνός". Έχει επίσης διατελέσει πρόεδρος της ΟΜΣΙΕ (στις εκλογές της 20.6.1998 εξελέγη Α' αντιπρόεδρος). Έχει δώσει συναυλίες στις σπουδαιότερες αθηναϊκές Αίθουσες (Ηρώδειο, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) καθώς και στο εξωτερικό. Έχει εμφανιστεί από τη Ραδιο-τηλεόραση, έχει κυκλοφορήσει πολλούς δίσκους-κασέτες με βυζ. εκκλ. ύμνους και έχει συγγράψει τα βιβλία:
- "Θεωρία της Βυζ. Μουσικής",
- "Ιστορία της Βυζ. Μουσικής",
- "Μορφολογία", και
- "Μετρική Βυζ. Μουσικής".
Απεβίωσε στις 12/12/2010. Η εξόδιος ακολουθία τελέσθηκε στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Παρασκευής του Ομόνυμου Δήμου που για χρόνια διετέλεσε Πρωτοψάλτης.
πηγή : Musipedia
πηγή: Μελος επεισακτον
Η Μεταρρύθμιση των τριών διδασκάλων (Αντιρρήσεις και επιφυλάξεις άνευ σημασίας)
(άρθρο του Χρ. Χατζηνικολάου
δημοσιευμένο στο site του Συλλόγου Φίλων της Μουσικής Αιγιαλειας)
Τον τελευταίο καιρό λέγονται και γράφονται πολλά σχετικά με τη μεταρρύθμιση των Τριών Διδασκάλων του 1814. Η αναλυτικότερη μουσική γραφή την οποία καθιέρωσαν ο Χρύσανθος, ο Γρηγόριος και ο Χουρμούζιος και κυρίως η κατάργηση πολλών σημαδοφώνων της παλαιότερης παρασημαντικής έδωσαν την αφορμή των εις βάρος τους επικρίσεων ελαχίστων Μουσικοδιδάσκαλων. Πρόκειται για τη μερίδα των ανθρώπων εκείνων οι οποίοι από ιδιοσυγκρασία αντιτίθενται και μεμψιμοιρούν με οποιαδήποτε αλλαγή, πολιτική, κοινωνική, εκπαιδευτική και θεωρούν ότι κάθε τι καινούργιο αποτελεί επικίνδυνη ακροβασία, η οποία θέτει σε δοκιμασία τον συνεκτικό ιστό της Κοινωνίας και αλλοτριώνει το ύψος και το χαρακτήρα της Εθνικής Πολιτιστικής Παραδόσεως και της Τέχνης. διαβάστε τη συνέχεια.....
