Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 2010
Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010
ΤΟ "ΘΕΛΩ" ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ....
Πολύ διδακτικό video δύναμης ψυχής και θέλησης...
Β' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ 2010
Β΄χαιρετισμοί (rapidshare)
Β' χαιρετισμοί (gigasize)
Εκπληκτική η ερμηνεία του π. Δημητρίου Νίκου στην απόδοση των Ωδών, και η εμμελής απαγγελία του Δημήτρη Κανελλόπουλου στο "Άσπιλε".
φωτο: Η Παναγία. Εικόνα από το Monastero di Bose - Milano
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 2010
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010
ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΑ "ΜΙΚΡΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ" ΚΙ ΑΣ ΖΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ...

Αξίζει να το δείτε μέχρι το τέλος.
Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Προετοιμασία εσωτερική, προετοιμασία για την δύσκολη ανηφορική πορεία του Ιησού για τον Γολγοθά. Αν δεν μπορούμε να γίνουμε συγκυρηναίοι, ας προσπαθήσουμε να "αγγίξουμε" το χέρι Του... θα νιώσει κι Αυτός ότι είμαστε δίπλα Του...
φωτο από www.digital-camera.gr

Η ηχογράφηση έγινε από το Α' πρόγραμμα ( μεσαία κύματα) λόγω του ότι η εκπομπή της ΕΡΑ μέσω FM συνεχίζεται κανονικά. Ζητούμε την κατανόησή σας για την κακή ποιότητα ήχου σε ορισμένα σημεία.
Α' χαιρετισμοί ( rapidshare)
Α' χαιρετισμοί ( gigasize)
Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '80
αποσπάσματα από τη μετάδοση της ΕΤ2
Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010
ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ... ΑΠΟ SOL
Το εφύμνιο "Χαίρε Νύμφη" σε μινόρε με βάση τον SOL. Καθαρότατος ο άνω SI στο πιο δύσκολο φωνήεν.
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010
ΠΟΛΥΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ...
Αν το καλοσκεφτείτε, εμείς παρακαλέσαμε στο εξής όποιος αναδημοσιεύσει κάτι από το blog μας, να αναφέρει και την πηγή. Γιατί, τόσο ο συνθέτης ή μελοποιός, όσο και εμείς που κάνουμε αυτό το ελάχιστο, κουραστήκαμε. Δαπανήσαμε μέρος της ζωής μας να το φτιάξουμε. Σ'αυτούς όλους, λοιπόν, δεν αξίζει ένας στοιχειώδης σεβασμός; Μια απλή αναφορά; Θεωρούσαμε ότι είμαστε μια οικογένεια. Μια, αν θέλετε παρέα, που ανταλλάσει απόψεις, εμπειρίες, ιδέες. Πού την είδατε, λοιπόν, την "επίκριση σε ιστοσελίδα"????
Ποτέ δεν θεωρήσαμε ότι έχουμε ούτε το αλάθητο, ούτε το τέλειο, ούτε οτι είμαστε οι ¨μοναδικοί" που έχουν αρχείο της μητροπόλεως. Είμαστε μόνο μια παρεά που έχει την στοιχειώδη τεχνογνωσία του διαδικτύου και "μοιράζεται" το υλικό της. Όπως επίσης, το όταν ανεβάζουμε υλικό από την ΕΡΤ, αναφέρουμε ότι πρόκειται για πλάνα από την μετάδοση της ΕΡΤ. Δεν είμαστε ούτε και σ'αυτό "μοναδικοί". Αρκεί μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο και θα βρεί κανείς ό,τι παίζει η τηλεόραση.
Πρός τί ο λόγος τέτοιας "μάχης" στο analogion?
Δεν χρησιμοποιήσαμε Νόμους και κανόνες, γιατί πολύ απλά εδώ δεν τίθενται τέτοια ζητήματα. Είναι ο Νόμος του Θεού, της "καλημέρας" προς τον διπλανό μας. Έτσι το βλέπουμε και έτσι το ζητάμε.
Επειδή όμως, τόσο στα σχόλια που αναρτήθηκαν blog μας όσο και στο analogion, χρησιμοποιήθηκαν προσβλητικές φράσεις πρός σχήματα ή και υποννοούμενα για πρόσωπα, αφαιρούμε το σχόλιο που άφησε άγνωστος με αναφορές σε πρόσωπα, γιατί το θεωρούμε άκρως προσβλητικό. Αν κάποιος έχει κάτι προσωπικό προς κάποιον άλλον, ας βρεί αλλού βήμα.
Κλείνοντας, ευχαριστούμε θερμά όλους όσοι μας έστειλαν μήνυμα, και ήταν δεκάδες, πιστέψτε μας, όχι για συμπαράσταση. Γιατί δεν πρόκειται, όπως προαναφέραμε για μάχη. Απλώς για να μας πούνε ότι θέλουν να τους μοιράσουμε κι άλλο υλικό. Πολύ απλά.
Στους υπόλοιπους που διαφώνησαν με τον δικό τους τρόπο...απλά έδειξαν τον εαυτό τους.
Και μήν ξεχνάτε, αν κάτι δεν σας αρέσει...μην κάνετε κλικ...προσπεράστε το...
"Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε, ἀναζωσάμενοι τὸν καλὸν τῆς Νηστείας ἀγῶνα, οἱ γὰρ νομίμως ἀθλοῦντες, δικαίως στεφανοῦνται, καὶ ἀναλαβόντες τὴν πανοπλίαν τοῦ Σταυροῦ, τῷ ἐχθρῷ ἀντιμαχησώμεθα, ὡς τεῖχος ἄῤῥηκτον κατέχοντες τὴν Πίστιν, καὶ ὡς θώρακα τὴν προσευχήν, καὶ περικεφαλαίαν τὴν ἐλεημοσύνην, ἀντὶ μαχαίρας τὴν νηστείαν, ἥτις ἐκτέμνει ἀπὸ καρδίας πᾶσαν κακίαν...."
Καλή Μεγάλη Τεσσαρακοστή...
Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ

Φίλοι μας, προσπαθούμε, μέσα από ένα σημαντικό αρχείο (ηχητικό, οπτικό,γραπτό) να είμαστε στην επικαιρότητα των εορτών της Εκκλησίας, παρέχοντάς το "αφιλοκερδώς" στη νέα γενιά Ιεροψαλτών - φιλακόλουθων ή μή του ύφους της Μητροπόλεως. Σ'αυτή την προσπάθεια, αρωγοί στέκονται οι διάφοροι φίλοι του ιστολογίου, οι οποίοι μας προμηθεύουν με υλικό(πάρτες ή ηχητικά) νεώτερης γραφής που χρησιμοποιούνται στη Μητρόπολη και τους οποίους ευχαριστούμε εκ μέσης καρδίας.
Πάντοτε όμως, αναφέρουμε τόσο την πηγή όσο και τον δημιουργό του υλικού. Κι αυτό ως ένδειξη ευγνωμοσύνης αλλά και σεβασμού στον καλλιτέχνη ή δημιουργό του πονήματος.
Τον τελευταίο καιρό, λόγω και της διάδοσης του blog , μας επισκέπτονται πολλοί φίλοι από άλλα ιστολόγια ή ιστοσελίδες, οι οποίοι χρησιμοποιούν το υλικό ( κυρίως παρτιτούρες) για ίδια ή κοινή χρήση. Αυτό, μας χαροποιεί ιδιαίτερα και μας ενδυναμώνει να συνεχίσουμε αυτή την προσφορά.
Έχουν όμως παρατηρηθεί και φαινόμενα "κλοπής" ή καλύτερα μή σεβασμού των πνευματικών δικαιωμάτων,ας μας επιτραπεί ο όρος. Αν και στην περίπτωσή μας, δεν τίθεται "νομικό" ζήτημα αλλά μόνον "ηθικό" και αλληλοσεβασμού στον κόπο μας, μας αναγκάζει να επικολλούμε το λογότυπο του blog μας στις πάρτες που δημοσιεύουμε, κατοχυρώνοντας τόσο τον αρχικό δημιουργό όσο και τον κόπο μας. Παρ'όλα αυτά, οι φίλοι μας - χρήστες του analogion.com και ειδικότερα στο forum psaltologio, "καρπώνονται" τη δουλειά μας ως δική τους αφαιρώντας επιδεικτικά μάλιστα το λογότυπο του peristeris blog . Μ'αυτό τον τρόπο, μειώνουν τον εαυτό τους ενώ παράλληλα προσβάλλουν την αξιοπρέπειά τους και τον σεβασμό προς τους συναδέλφους τους - χρήστες.
Θα θέλαμε να τους παρακαλέσουμε, όταν χρησιμοποιούν οποιασδήποτε μορφής υλικό από το blog μας, να αναφέρουνε την πηγή από την οποία το δανείζονται, χωρίς να αλλοιώνουν την μορφή του όταν πρόκειται να το αναδημισιεύσουν. Σε δική τους προσωπική χρήση, μπορούν να προσθαφαιρέσουν ό,τι αυτοί θέλουν. Την ίδια έκκληση υποβάλλουμε και προς τον διαχειριστή του Psaltologion.
Μόνον έτσι θα μπορέσει να συνεχιστεί αυτή η δουλειά, αλλά και να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον.
Άλλωστε, η μουσική ανήκει στο Λαό, όμως ο καλλιτέχνης χρειάζεται την επιβράβευσή του.
Οι διαχειριστές του peristeris.blogspot.com
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
ΑΘΗΝΑΙΩΝ Η ΠΟΛΙΣ Η ΠΕΡΙΩΝΥΜΟΣ

Ο Εσπερινός ( rapidshare gigasize ) της εορτής της Αγίας Φιλοθέης, της " κυράς των Αθηνών" του 2004 σε ζωντανή ηχογράφηση από τον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.
Ψάλλουν οι χοροί του Μητροπολιτικού Ναού.
"Φιλοθέης υπό σήμα τόδ' αγνής κεύθει σώμα,
ψυχήν δ' εν μακάρων θήκετο Yψιμέδων".
ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ 2010
Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010
ΚΑΛΗ Μ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ...

ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ Ο ΔΗΜΟΣ...Μια υπέροχη ηχογράφηση απο την ακολουθία του Επιταφίου στις αρχές της δεκαετίας του 80.Ησυχία και γαλήνη κυριευουν τις καρδιές κάθε υποψιασμένου ταξιδιώτη το δειλινό της Μ Παρασκευής.Φόβος και ειρήνη ..Οτι ο Βασιλεύς καθεύδει.Και η ερμηνεία του Σ Περιστέρη αναδυκνύει το αυθεντικό βίωμα πέρα απο στείρους συναισθηματισμούς νηπιωδών θρησκευτικών ασμάτων ,ενω παράλληλα βρίσκεται μακρυά και απο την "λογικοκρατούμενη" ερμηνεία των "καθαρών" και υπέρμαχων της Βυζαντινής Μουσικής.Χωρίς καμία διάθεση αντιπαλότητας και με σεβασμό στην διαδρομή και προσφορά όλων των σχολών της εκκλησιαστικής μουσικής.
Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010
ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ..

Ἠνέῳκται τῆς θείας, μετανοίας τὰ πρόθυρα, προσέλθωμεν προθύμως, ἁγνισθέντες τὰ σώματα, βρωμάτων, καὶ παθῶν τὴν ἀποχήν, ποιοῦντες ὡς ὑπήκοοι Χριστοῦ, τοῦ καλέσαντος τὸν κόσμον, εἰς βασιλείαν τὴν ἐπουράνιον, δεκάτας τοῦ παντὸς ἐνιαυτοῦ, προσφέροντες τῷ πάντων Βασιλεῖ, ὅπως καὶ τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ, πόθῳ κατίδωμεν ...
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010
ΗΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
Το Χερουβικό του Β’ ήχου σε σύνθεση Κωνσταντίνου Ψάχου και τα Λειτουργικά σε ήχο δεύτερο, σύνθεση Διονυσίου Ψαριανού, Επισκόπου Σερβίων & Κοζάνης, όπως τα απέδωσαν οι χοροί της Μητροπόλεως στη σημερινή Θεία Λειτουργία.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ (απο τη σημερινή Θ. Λειτουργία)
Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010
ΑΥΡΑ ΕΣΠΕΡΙΝΗ...
Εσπερινός Γεωργίου Δροσίνη
Στο ρημαγμένο παρακκλήσι
της Άνοιξης το θείο κοντύλι
εικόνες έχει ζωγραφίσει
με τ' αγριολούλουδα τ'Απρίλη.
Ό ήλιος, γέρνοντας στη δύση,
μπροστά στου ιερού την πύλη
μπαίνει δειλά να προσκυνήση
κι ανάφτει υπέρλαμπρο καντίλι.
Σκορπάει γλυκειά μοσκοβολιά
δάφνη στον τοίχο ριζωμένη -
θυμίαμα που καίει η Πίστις -
και μια χελιδονοφωλιά,
ψηλά στο νάρθηκα χτισμένη,
ψάλλει το Δόξα εν Υψίστοις...
Στο ρημαγμένο παρακκλήσι
της Άνοιξης το θείο κοντύλι
εικόνες έχει ζωγραφίσει
με τ' αγριολούλουδα τ'Απρίλη.
Ό ήλιος, γέρνοντας στη δύση,
μπροστά στου ιερού την πύλη
μπαίνει δειλά να προσκυνήση
κι ανάφτει υπέρλαμπρο καντίλι.
Σκορπάει γλυκειά μοσκοβολιά
δάφνη στον τοίχο ριζωμένη -
θυμίαμα που καίει η Πίστις -
και μια χελιδονοφωλιά,
ψηλά στο νάρθηκα χτισμένη,
ψάλλει το Δόξα εν Υψίστοις...
Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010
Είναι μεγάλη νίκη να τραβάμε το παραπέτασμα του εαυτούλη μας και να αγναντεύουμε τα έξω τοπία...

Η απώλεια εκείνων που συνηθίσαμε είναι πάντοτε πολύ βαριά. Στην τραγωδία Φιλοκτήτης του Σοφοκλή ο ταλανισμένος ήρωας, όταν διασώζεται και φεύγει με καράβι, στρέφεται και θρηνεί αποχαιρετώντας τη φριχτή σπηλιά του μαρτυρίου του.

Το ωραίο, όπως και το εύγε, αντίθετα απ’ ό,τι θα περίμενε μια ρηχή λογική, μια επιφανειακή θεραπευτική, αντί να ανακουφίζει πονάει, όταν εμείς μέσα μας δε νιώθουμε ωραία. Δεν είναι σπάνιες οι αυτοκτονίες σε δωμάτια ξενοδοχείων κατά τις διακοπές σ’ ένα μέρος που κατά τεκμήριο είναι πανέμορφο. Η γύρω ωραιότητα μετατρέπεται σε κοφτερό μαχαίρι για την εσωτερική ασχήμια. Η χαμηλή αυτοπεποίθηση σκύβει κι άλλο, ντροπιασμένη και θυμωμένη, όταν βρεθούμε κάπου όπου όλα λειτουργούν με άρση, προς τα πάνω, με δύναμη. Σχεδόν πάντα συγκρίνουμε αυτό που είμαστε, αυτό που έχουμε, με τους άλλους και το περιβάλλον όπου θα βρεθούμε. Η σύγκριση είναι ένα διαρκές βασανιστήριο, γιατί τα κριτήριά μας και οι φιλοδοξίες μας είναι κατά κανόνα εγωιστικά.
Γι’ αυτό η ταπείνωση είναι έτσι χαρούμενη. Ο ταπεινός, όπως και το αθώο παιδάκι, δεν έχει καιρό και διάθεση να ασχολείται συνεχώς με την εικόνα του, το πώς τον κρίνουν οι άλλοι και τα ανακυκλούμενα αρνητικά συναισθήματά του. Γίνεται όλος μάτια και αισθήσεις στη δίψα του να χαίρεται το παρόν και να κατανοεί όσα προσφέρονται. Άρα ζει. Μια προσευχή που αγαπώ πολύ λέει: Θεέ μου, αξίωσέ με να καταλαβαίνω τα συνεχή δώρα που μου στέλνεις. Το Εγώ το αυθεντικό, όχι το κομπλεξικό, το ανακαλύπτεις ως μαργαριτάρι μόνο άμα το εξαφανίσεις. Όμως τούτη η γόνιμη απώλεια είναι δραματικά δυσεπίτευκτη, γιατί δεν μπορείς να χάσεις κάτι που δεν έχεις.
Είναι μεγάλη νίκη να τραβάμε το παραπέτασμα του εαυτούλη μας και να αγναντεύουμε τα έξω τοπία, τον άλλον όπως είναι, όχι σε σύγκριση με εμάς. Να επανερχόμαστε στην παρθένα ματιά, την πρώτη αυγή, κάθε τόσο, όπως οι μεγάλοι δημιουργοί· και όπως ο Ύμνος εις την Κοίμησιν της Θεοτόκου κατά τρόπο συγκλονιστικό και μυστικότατα υπέρλογο ψάλλει: Στη γέννα σου την παρθενία εφύλαξες.
Της Μάρως Βαμβουνάκη - Από το βιβλίο «Χορός Μεταμφιεσμένων»