Ο Ιlias, γράφει:
"Συμφωνώ απόλυτα ότι το ύφος αυτό εξ αρχής εβλήθη και έως τέλους εβάλλετο. Ουδείς όμως μπόρεσε επιστημονικά να τεκμηριώσει μομφή κατά του συστήματος αυτού το οποίο ήταν εν πολλοίς το σύστημα του αειμνήστου Κ.Α.ΨΑΧΟΥ τόσο στον τρόπο εκφοράς του ψάλλειν όσο και στο σύστημα διδασκαλίας στο Ωδείο Αθηνών.
Πολεμήθηκε απο τους οπαδούς της πολυφωνίας στην αρχική του φάση και μεταγενέστερα απο τους λεγόμενους "πατριαρχικούς" ψάλτες λές και ο Ψάχος δεν εμυήθη στην ψαλτική τέχνη στην Κων/πολη και αργότερα απο το σύστημα του Σ. Καρά λόγω προσωπικής εμπάθειας και υπάρχει σχετική ανέκδοτη επιστολή του Ν. Χρυσοχοϊδη στην πάλαι ποτέ εφημερίδα " ΣΚΙΠ " ήδη απο τα 1929 για την πολεμική του Σ. Καρά προς τον αείμνηστο ΨΑΧΟ τις αιτίες και τους λόγους.
Όσον τώρα αφορά την τωρινή εικόνα, οι εποχές είναι καλύτερες.
1. Το σύστημα παρά την λυσαλλέα πολεμική που όντως δέχθηκε, ευτυχώς απο ημιμαθείς, επιβίωσε στον Καθεδρικο Ναό Αθηνών.
2. Πλείονες των χορωδών διακονούν το ύφος αυτό τουλάχιστον 30 και πλέον έτη και θα έπρεπε τα μαθήματα αυτά να τα γνωρίζουν με κλειστά μάτια.
3. Οι αμοιβές είναι ασυγκρίτως καλύτερες αυτών που εδίδοντο στους αειμνήστους προκατόχους των νύν χοραρχών χωρίς φυσικά να υπάρχει σύγκριση μεγεθών είτε καλλιτεχνικών είτε κοινωνικών.
4. Τα μέσα δηλα δή εκδόσεις,ανατυπώσεις χειρογράφων,ηχητικές εγκαταστάσεις είναι σαφώς καλύτερες σε σχέση με τις εποχές που αναφέρθησαν.
5. Το ενδιαφέρον των νέων είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερο απ'ότι αυτό της παρελθούσης 20ετίας.
6. Φωνές και μάλιστα πολύ καλές υπάρχουν ακόμα και ο τόπος θα εξακολουθεί να παράγει.
7. Μουσικοί υπάρχουν άριστοι και καλύτερα κατηρτισμένοι απ' ότι υπήρχαν.
Άρα λοιπόν αλλού πρέπει να αποδοθούν τα αίτια στα οποία με όλα τα μέσα το αποτέλεσμα δεν είναι αρκούντως ικανοποιητικό γιατί το σύστημα αυτό δεν στηρίζεται στην μίμηση. Ούτε ο ίδιος ο Περιστέρης δεν επιζητούσε την μίμηση. Το ύφος αυτό στηρίζεται στην καθαρότητα της άρθρωσης, στην διαχρονικότητα των κλασσικών μαθημάτων,στην χρονική αγωγή των μελών που καθιστούν ευδιάκριτη την διάιρεση τους,στην συνήχηση των ισοκρατημάτων την αρμονική όπως την υιοθέτησε ο αείμνηστος Σπύρος Περιστέρης και που όπως γνωρίζεται δεν είναι και το ευκολότερο των πραγμάτων και απαιτεί εγκρατείς μουσικούς.
Εκεί γίνεται η κριτική και εκεί θεμελιώνεται η προσφορά του συστήματος και όχι στην μίμηση που για λόγους πρακτικούς ( εννοώ φωνητικών δυνατοτήτων ) είναι αδύνατη με την έννοια ότι ελάχιστοι ψάλτες πιά μπορούν να δώσουν πάνω Λα ή Σι (σ.σ. βλέπε παρακάτω βίντεο ) όπως ο αείμνηστος Περιστέρης και ελάχιστοι επίσης λυρικοί βαρύτονοι όπως ο αείμνηστος Τζελάς μπορούν να ανταποκριθούν στις τονικές που εψάλλοντο τω πάλαι στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών.
Πρέπει να γνωρίζετε ότι η επιλογή του Σπ. Περιστέρη δεν ήταν τυχαία και μεσολάβησε αρκετή κυοφορία. Εκλήθη αρχικώς ο αείμνηστος Ν. Παπάς να συγκροτήσει Βυζαντινό χορό στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών και αργότερα μετά απο πολύ σκέψη και αρχικώς άνευ διορισμού, ο αείμνηστος Περιστέρης.
Η αυτή κυοφορία δεν συνέβη με τον θάνατό του. Και ασφαλώς τα τωρινά συμπτώματα που δεν τιμούν το σύστημα και δίνουν αφορμές κριτικής πρέπει να αποδοθούν και στο ημιτελές της επιλoγής.
Ευχαριστώ."
Αυτή αλλά και όλες οι απόψεις που παρατέθηκαν στο ιστολόγιό μας, ενισχύουν την ανησυχία και τον φόβο που εκφράσαμε πάλιν και πολλάκις ,μήπως το "ύφος Περιστέρη", αλλοιωθεί και στο τέλος εξαφανιστεί , από τις διάφορες "προσμίξεις" με άλλα - καθ' όλα σεβαστά - ύφη.
peristerisblog' s team
